Niepłodność w równym stopniu dotyczy kobiet i mężczyzn, dlatego diagnostyka i terapia niepłodności powinna dotyczyć obojga pacjentów.
Prof. dr hab. n. med. Waldemar Kuczyński
Ginekolog położnik, specjalista endokrynologii ginekologicznej i rozrodczości, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu i Embriologii, przewodniczący SPIN PTGP
Niepłodność męska, kiedy szukać pomocy lekarza? Dobre praktyki leczenia niepłodności męskiej, gdzie ich szukać?
Po roku nieskutecznych starań o ciążę para powinna zgłosić się do lekarza specjalizującego się w leczeniu niepłodności. Diagnostyka przyczyn niepłodności powinna być prowadzona u obojga partnerów jednocześnie, bowiem w ok. 30-60 proc. przypadków za ograniczenie płodności odpowiada czynnik męski.
Diagnostyka rozpoczyna się od zebrania wywiadu lekarskiego ukierunkowanego na zaburzenia rozrodu. Standardowe badanie nasienia jest aktualnie podstawowym klinicznie testem dla oceny męskiej płodności. Badanie nasienia przeprowadza się po 2-7 dniowym okresie abstynencji seksualnej zgodnie z zaleceniami WHO z 2010 roku. W przypadku stwierdzenia jakiejkolwiek nieprawidłowości w pierwszej ocenie rekomendowane jest ponowne badanie ze względu na znaczne wahania w parametrach nasienia u tego samego mężczyzny.
Jeśli wyniki nadal są poniżej normy nie oznacza to, że mężczyzna jest bezpłodny tylko, że szanse na poczęcie przez niego dziecka są znacząco mniejsze.
W tej sytuacji należy przeprowadzić dokładne badanie mężczyzny przez lekarza specjalistę urologa lub androloga, mającego doświadczenie w diagnozowaniu i leczeniu męskiej niepłodności, pracującego w specjalistycznym ośrodku leczenia niepłodności lub ściśle współpracującego z lekarzem leczącym partnerkę niepłodnego mężczyzny.
Kluczowa jest równoległa diagnostyka partnerki oraz jej wiek. Im starsza partnerka tym leczenie powinno być wdrażane szybciej a stosowane metody bardziej zaawansowane i skuteczne.
Wśród przyczyn niepłodności męskiej wymienia się: zaburzenia hormonalne w tym przyjmowanie hormonów z przyczyn pozamedycznych, np. sterydów anabolicznych, szkodliwe warunki życia lub pracy (promieniowanie jonizujące, narażenie na substancje toksyczne), nieodpowiedni tryb życia (używki, przewlekły stres, otyłość, niedożywienie), urazy mechaniczne jąder, stany pozapalne oraz nowotwory jądra. Leczenie w takich wypadkach będzie ukierunkowane na wyeliminowanie przyczyny.
W innych przypadkach, np. wad wrodzonych oraz w niepłodności o nieznanej przyczynie nie jest możliwe leczenie przyczynowe. Wówczas proponuje się parze zabiegi wspomaganej prokreacji, czyli zapłodnienie pozaustrojowe metodą mikroiniekcji plemnika do komórki jajowej (ICSI). Metoda ta umożliwia uzyskanie potomstwa mężczyznom ze skrajnym obniżeniem płodności, nie tylko w przypadku bardzo małej liczby plemników w nasieniu, ale także w przypadku ich braku, po zabiegowym pobraniu małego fragmentu jądra (biopsji) i wyszukaniu plemników zdolnych do zapłodnienia komórki jajowej. Skuteczność tej terapii niepłodności jeśli nie ma dodatkowych przeszkód u kobiety jest wysoka i wynosi ok. 40-50 proc. pod warunkiem znalezienia plemników podczas biopsji jądra.
Oncofertility, co to jest?
Istotną przyczyną bezpłodności męskiej może być leczenie nowotworów. Chemioterapia i radioterapia nieodwracalnie uszkadza jądra dlatego ważne jest poinformowanie młodych, chorych mężczyzn przed rozpoczęcie terapii przeciwnowotworowej o możliwości zamrożenia nasienia w celu zabezpieczenia płodności na przyszłość. Medycyna zajmująca się zabezpieczeniem płodności przed terapią ją uszkadzającą, oncofertility jest obecnie prężnie rozwijającą się gałęzią nauki dającą nadzieję na posiadanie dziecka po pokonaniu choroby.