Zapotrzebowanie na wodę w organizmie mężczyzny

Klaudia Wiśniewska

Dietetyk kliniczny, Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej

Jakie jest zapotrzebowanie na wodę w organizmie mężczyzny i jaką ona pełni funkcję?

Woda jest najobficiej występującą cząsteczką w organizmie człowieka – stanowi główny składnik organizmu. Organizm dorosłego mężczyzny składa się średnio z 60 proc. wody. Nie możemy jej magazynować, a jednocześnie każdego dnia tracimy ją w procesie oddychania, trawienia czy wydalania. Woda pełni wiele różnorodnych funkcji i jest zaangażowana w praktycznie wszystkie procesy zachodzące w organizmie człowieka. Wypijanie odpowiedniej ilości płynów pomaga między innymi w utrzymaniu właściwej temperatury ciała, prawidłowym funkcjonowaniu układu pokarmowego, moczowego czy układu krążenia. Korzystnie wpływa także na funkcje poznawcze, czyli poprawia koncentrację, zapamiętywanie i samopoczucie.

Spożycie wody określają normy żywieniowe opracowane przez ekspertów Instytutu Żywności i Żywienia. Zgodnie z nimi zapotrzebowanie na wodę pochodzącą z napojów i produktów spożywczych przy umiarkowanej aktywności fizycznej i umiarkowanej temperaturze otoczenia wynosi dla mężczyzn 2,5 l na dobę, czyli 10 szklanek dziennie.

Jakie są konsekwencje odwodnienia organizmu?

Do odwodnienia organizmu dochodzi najczęściej w warunkach niedostatecznej podaży wody, czyli wtedy, kiedy zdecydowanie za mało pijemy w stosunku do naszego zapotrzebowania lub też w wyniku niewłaściwego wyrównania wody wynikającej z dużych jej strat w organizmie, czyli np. podczas intensywnego wysiłku fizycznego czy przebywania w wysokiej temperaturze otoczenia.

Wskutek odwodnienia organizmu zmniejsza się przede wszystkim wydajność wysiłku fizycznego oraz pogarszają się istotnie funkcje poznawcze. Wykazano, że już niewielkie odwodnienie organizmu na poziomie 1 proc., czyli wtedy, kiedy najczęściej pojawia się suchość w jamie ustnej i zaczynamy odczuwać pragnienie może prowadzić do negatywnych zmian w naszym organizmie. Powoduje pogorszenie funkcjonowania układu krążenia, a co za tym idzie wydolności organizmu, wytrzymałości mięśniowej, a także potęguje uczucie zmęczenia. Pogłębienie stanu odwodnienia organizmu do 4 proc. może dodatkowo powodować zmiany w koncentracji uwagi, bóle głowy, ogólne osłabienie organizmu, drażliwość, senność i znaczne zmniejszenie wydolności fizycznej. Dalsze odwodnienie – powyżej 10 proc. masy ciała szczególnie w warunkach wysokiej temperatury otoczenia stanowi poważne zagrożenie dla życia i często jest związane z udarem cieplnym. Stan taki może prowadzić również do nieodwracalnych zmian w mózgu, śpiączki i w konsekwencji do śmierci.

Czy organizm możemy nawodnić jedynie wodą? W jakich temperaturach powinny być przyjmowane przez nas płyny, aby były jak najlepiej nawadniające – czy ma to jakieś znaczenie?

Według stanowiska Komitetu Nauk o Żywieniu Człowieka PAN oraz Polskiego Towarzystwa Nauk Żywieniowych z 2017 woda powinna stanowić największą część spożywanych płynów. Woda jest bezpiecznym płynem niezawierającym wartości energetycznej i w większości przypadków z powodzeniem może stanowić główne źródło nawodnienia. Wyjątkiem będą osoby chore, które wymagają podaży doustnych płynów nawadniających (np. podczas chorób, którym towarzyszą przewlekłe biegunki) oraz sportowcy, którym rekomenduje się również spożycie napojów izotonicznych. Temperatura wody nie będzie miała szczególnego znaczenia – zarówno woda ciepła, jak i zimna będą nawadniały tak samo dobrze.

Bardzo łatwo zauważymy przesuszoną skórę, czy poczujemy stan zapalny w stawach. Jakie symptomy mówią nam o odwodnieniu organizmu oprócz zwyczajnego poczucia suchości w ustach?

Symptomów odwodnienia jest wiele. Do najczęstszych zaliczyć możemy suchość w jamie ustnej i pojawienie się uczucia pragnienia, bóle głowy, ogólne osłabienie organizmu, drażliwość, uczucie zmęczenia i znużenia, senność, obniżenie koncentracji. Odwodnienie może zmniejszać również napięcie skóry i zwiększać ryzyko powstawania tzw. suchej skóry. Symptomem odwodnienia nie będzie jednak stan zapalny w stawach.

Ze względu na niespecyficzność objawów odwodnienia musimy skupić się przede wszystkim na jego unikaniu – aby nie dopuścić do odwodnienia organizmu warto regularnie sięgać po wodę i mieć ją zawsze przy sobie. Najlepszą formą kontroli nawodnienia, nawet w warunkach domowych jest kolor moczu. Jasnożółty, słomkowy mocz zwykle wskazuje, że wypijamy odpowiednią ilość wody, natomiast ciemniejszy żółty może oznaczać, że warto zwiększyć ilość wypijanej wody, ponieważ organizm może być już lekko odwodniony.

Od lat wiemy, że włosy mają wpływ na nasze życie. Okazuje się, że jeżeli weźmiemy pod uwagę wszystkie aspekty naszej fizyczności to włosy odgrywają tu kluczową rolę. W tej chwili dysponujemy wieloma badaniami, które potwierdzają to, że problemy z naszą fryzurą znacząco obniżają jakość życia.

Alicja Gondek

Trycholog – Prezes Polskiego Stowarzyszenia Trychologicznego, wykładowca trychologii na studiach podyplomowych w Wyższej Szkole Nauk o Zdrowiu w Bydgoszczy. Prowadzi cztery gabinety: w Bydgoszczy, Chojnicach, Nakle, Inowrocławiu, organizuje szkolenia trychologiczne w całej Polsce

Udowodniono na przykład, że mężczyźni cierpiący na łysienie androgenowe oceniają komfort swojego życia równie nisko jak osoby cierpiące na astmę oskrzelową. Badanie przeprowadzono wśród mężczyzn w wieku 25-40 lat, ale z mojego wieloletniego doświadczenia w gabinecie wiem, że większość klientów trychologicznych ma problem z samoakceptacją. Osoby te często czują się mniej atrakcyjne, wycofują się z życia towarzyskiego i nierzadko cierpią na depresję.

Szczególnie wstydliwym problemem okazuje się być łysienie. Gęste włosy już od stuleci były symbolem siły. Znamy przypowieść biblijną o obdarzonym nadludzką siłą Samsonie, który po obcięciu włosów stracił całą moc. U kobiet wśród kanonów piękna, królują te z długimi i gęstymi włosami.

Trudno się dziwić, że nadmierne wypadanie i łysienie budzą w nas ogromny niepokój. Martwimy się o wygląd oraz o swoje zdrowie. Wypadanie włosów może być pierwszym objawem choroby, wtedy, kiedy jeszcze nie czujemy innych dolegliwości. Przebyte infekcje, stany zapalne toczące się w organizmie, niedobory witamin i minerałów również mogą mieć wpływ na kondycję naszych włosów.

Jeżeli obserwujemy intensywniejsze niż wcześniej wypadanie włosów, powinniśmy udać się na konsultację do trychologa lub dermatologa. Specjalista podczas wizyty powinien przeprowadzić szeroki wywiad, wykonać badanie trichoskopowe i zaproponować dalsze postępowanie. Bardzo często konieczne będzie wykonanie dodatkowych badań.

Pod uwagę należy wziąć również czynniki genetyczne – wtedy włosy nie będą wypadać intensywnie, ale zaobserwujemy przerzedzenia włosów, mogą rosnąć cieńsze i coraz słabsze. Ten rodzaj utraty włosów rozciąga się w czasie, klienci nie od razu zauważają, że dzieje się coś niepokojącego i dość późno trafiają do gabinetu specjalisty. A szkoda, bo im wcześniej tym lepiej – jest wiele możliwości terapeutycznych, leków i preparatów, które mogą pomóc. Jest coraz lepiej, ale cały czas, wydajemy pieniądze na preparaty promowane w mediach jako skuteczne, a dopiero na koniec, udajemy się po ratunek do specjalisty. Zdecydowanie zachęcam do tego, aby ta kolejność była odwrotna, przyniesie więcej korzyści i pozwoli zaoszczędzić gotówki i rozczarowań.

Jakie są przyczyny wypadania włosów?

Najważniejsze jest ustalenie przyczyny wypadania włosów i przede wszystkim wykluczenie czynników związanych z chorobami ogólnoustrojowymi. Żadne, nawet najlepsze terapie nie przyniosą trwałego efektu, jeśli nie zostanie wykluczony lub zminimalizowany czynnik wywołujący problem z włosami.

Warto też zadbać o profilaktykę. Istnieje wiele sposobów na wydłużenie młodości naszych włosów. Kluczową rolę odgrywa właściwa pielęgnacja. W tej kwestii popełniamy wiele błędów np. używamy szamponów nawilżających wtedy, kiedy włosy są suche choć wcale nie oznacza to, że skóra głowy też jest sucha – nawet jeżeli nie musimy często myć głowy. Udajmy się więc do trychologa, który podpowie nam jakie szampony będą dla nas najlepsze. Niestety nie zawsze to co dobre dla włosów właściwie pielęgnuje nasz skalp, a to właśnie tam zachodzą procesy, które mogą w przyszłości powodować łysienie. Dlatego do włosów powinniśmy dobierać właściwą odżywkę – inną na lato, a inną na zimę, a szampon do rodzaju skóry.

Znaczącą rolę ma dieta. Powinna być bogata w proteiny: chude mięso, ryby, soja, soczewica. Mięso, groch i orzechy są bogate w cynk, który ma duże znaczenie zwłaszcza w łysieniu androgenowym i w łojotokach. Zadbajmy również o właściwy poziom witamin z grupy B. Bogate w nie są otręby pełnoziarniste, pieczywo, sery, jaja, brokuły.