Skip to main content
Home » Neurologia » EEG – klucz do diagnostyki neurologicznej
Neurologia

EEG – klucz do diagnostyki neurologicznej

Dr n. med. Piotr Zwoliński

Epileptolog, neurofizjolog i elektroencefalografista. Twórca nowoczesnej neurocybernetyki oraz epileptologii klinicznej w Polsce. Inicjator wielu metod diagnostyki i terapii padaczki.

Dlaczego EEG jest kluczowe w diagnostyce zaburzeń neurologicznych?


Czym dokładnie jest badanie EEG i jakie choroby można za jego pomocą zdiagnozować?

Jest to badanie bioelektrycznej czynności mózgu i polega na umieszczeniu na głowie kilkudziesięciu elektrod, które są w stanie wyłapać wszelkie zaburzenia w pracy mózgu i neuronów. Trzeba zrobić zastrzeżenie, że to jest badanie niezwykle czułe, ale też mało specyficzne, co oznacza, że na podstawie badania EEG nie można postawić diagnozy. Badanie zbiera pewne informacje kliniczne, ale zarówno może wskazać nic nieznaczące nieprawidłowości u zdrowego człowieka, jak i nie wykryć zaburzeń u bardzo ciężko chorej osoby. Badanie pomaga zdiagnozować wiele zaburzeń i chorób neurologicznych, zarówno z naddatkiem pewnych zjawisk bioelektrycznych, jak padaczka, jak i z ubytkiem tych zjawisk, czyli np. choroby neurodegeneracyjne.

Jak przebiega standardowe badanie EEG i ile zazwyczaj trwa?

Badanie jest kompletnie nieinwazyjne, zupełnie bezpieczne i nie łączy się z żadną dysfunkcją dla pacjenta czy nieprzyjemnością. Mówiąc żartobliwie, uszkodzeniu może ulec najwyżej fryzura u pań, ponieważ technik EEG musi wprowadzić elektrody głęboko do skóry głowy i czasem używa w tym celu specjalnych żeli lub solonej wody.

Na czym polega różnica między standardowym badaniem EEG a jego dłuższymi wersjami?

Obecnie standardowe badanie trwa 12 lub 24 godziny, choć wcześniej były to badania raptem 30-minutowe. Natomiast światowy trend zalecił ich znaczne wydłużenie, by badanie wyłapało patologiczne epizody w mózgu, które mogą występować dość rzadko. Stąd potrzeba monitorowania na co najmniej kilka godzin, a najlepiej na całą dobę, aby objąć analizą również sen pacjenta.

Kto powinien poddać się takiemu badaniu?

Screeningowemu badaniu EEG powinni poddawani być pacjenci z jakimikolwiek nieprawidłowościami neurologicznymi, przede wszystkim z zaburzeniami napadowymi, ale też z zaburzeniami świadomości, przytomności, snu, a także osoby z epizodami nagłego zmęczenia czy z przewlekłymi bólami i zawrotami głowy. Badanie najlepiej wykonać z uwzględnieniem epizodu, który pacjentowi dokucza, bo na ogół bóle, na które skarży się chory, są objawami subiektywnymi i lekarze nie mają innej metody ich oceny niż właśnie badanie EEG.

Next article
Home » Neurologia » EEG – klucz do diagnostyki neurologicznej
neurologia

Innowacja społeczna – Przedsiębiorczość 60+

Marian Ferenc

Prezes Zarządu i fundator Fundacji Aktywny Senior

W ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania problematyką starości i starzenia się, co niewątpliwie jest związane z szybko postępującymi zmianami demograficznymi w Polsce.

Obecnie znaczna część populacji osób starszych żyje w krajach określanych jako region Globalnego Południa. Mimo iż Polska geograficznie do tej strefy nie należy, starzenie się jej populacji jest, podobnie jak w tych krajach, zjawiskiem zachodzącym w bardzo szybkim tempie, takim, że przemiany demograficzne wyprzedzają wzrost gospodarczy. O ile kraje rozwinięte gospodarczo w wyniku rozpoznania przemian demograficznych i przewidywania ich skutków miały czas na przynajmniej częściowe przygotowanie się na konsekwencje procesu starzenia się (np. poprzez rozwinięcie systemu ubezpieczeń społecznych, przyjęcie rozwiązań wydłużających możliwości zatrudnienia), o tyle kraje mniej zaawansowane społeczno-ekonomicznie, w tym Polska, stoją w obliczu sytuacji, w której przemiany demograficzne następują tak szybko, że utrudniają reagowanie na pojawiające się wyzwania.

W dyskursie publicznym w Polsce coraz dobitniej wyrażane jest przekonanie, że starość stanowi równie istotny etap życia jednostki. Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że dotychczasowy model aktywności ludzi starszych nie przystaje do aktualnych wyzwań cywilizacyjnych. Projektowane działania biorą pod uwagę dobro osób 60+ i są przez te osoby współkreowane w optyce horyzontalnej. Cele oraz zaplanowane działania projektu Przedsiębiorczość 60+ uwzględniają zarówno społecznie i politycznie preferowane kierunki rozwoju (innowacyjność, inkluzyjność, przedsiębiorczość społeczną, sieciowość współpracy, wzmacnianie solidarności międzypokoleniowej, przeciwdziałanie społecznemu wykluczeniu i ageizmowi, rozwijanie i promowanie srebrnej gospodarki, promocję wolontariatu oraz postaw umacniających kapitał społeczny), jak i aktualny stan wiedzy gerontologicznej (wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa, zagwarantowanie wsparcia w procesie adaptacji do szybko zmieniającej się rzeczywistości oraz uwzględnianie indywidualizacji procesów starzenia się).

Next article