Skip to main content
Home » Kości i stawy » Zdrowe kości do starości – prawdy i mity o osteoporozie
kości i stawy

Zdrowe kości do starości – prawdy i mity o osteoporozie

osteoporozie
osteoporozie

Na mocne kości pracuje się od dziecka

Tak. Najszybciej rosną kości u dzieci w wieku szkolnym. Nastolatek może urosnąć nawet kilkanaście centymetrów w czasie wakacji. Do 19. roku życia, tworzy się ponad 90 proc. masy kostnej. Gdy wzrost kości ustaje, zaczyna się proces dojrzewania szkieletu, polegający na zwiększeniu gęstości i uwapnienia tkanki kostnej. Najwyższą masę kości osiągamy między 25. a 30. rokiem życia. Potem zaczyna nam jej ubywać. Początkowo proces przebiega bardzo wolno, ale z wiekiem się nasila. Dlatego właśnie stan kości w starszym wieku zależy od tego, jak zostały ukształtowane we wczesnych latach życia.

U dzieci choroba może być wrodzona

Tak. Zdarza się u noworodków, a nawet w życiu płodowych. Jest to dziedziczne zaburzenie w syntezie kolagenu, które prowadzi do złamań kości i ich deformacji, które może być powodem trwałego kalectwa.

Przed chorobą nie można się ustrzec, bo jest dziedziczna

Nie. Osoba, której matka miała osteoporozę, jest bardziej narażona na rozwój tej choroby niż ta, u której w rodzinie nikt nie chorował. Ale dziedziczymy jedynie skłonności, a nie samą chorobę.

Osteoporoza dotyczy tylko kobiet

Nie. Panie w wieku okołomenopauzalnym, zwłaszcza te, u których menopauza wystąpiła przed 45. rokiem życia, są szczególnie zagrożone chorobą. Ale cierpią na nią również mężczyźni w okresie obniżenia stężenia testosteronu, czyli po 65. roku życia. U obu płci ryzyko zachorowania zwiększa się z wiekiem. Wynika to z przestrojenia hormonalnego i gorszego wchłaniania wapnia.

Częściej chorują osoby szczupłe

Tak. Kobiety drobne, o małej masie ciała są bardziej narażone niż panie o mocnej sylwetce. Szczególnie zagrożone są te, które ważą mniej niż 50 kg. U kobiet otyłych w tkance tłuszczowej wytwarzane są estrogeny, które są naturalną ochroną przed osteoporozą.

Osoby stale odchudzające się są bardziej zagrożone chorobą

Tak. Osłabienie kości jest skutkiem złego odżywiania się, braku witamin i minerałów. Najbardziej narażone są osoby cierpiące na anoreksję.

Dorośli powinni pić mleko

Tak. Źródłem dobrze przyswajalnego wapnia jest mleko i jego przetwory. Z mleka wapń wchłania się w 80 proc., natomiast z innych produktów w ok. 12-30 proc. Jeśli nie dostarczymy wapnia, organizm zacznie go pobierać z kości, osłabiając je. Dlatego mleko trzeba pić przez całe życie. Najlepiej wybierać mleko o zmniejszonej zawartości tłuszczu (1,5-2 proc.). Mleko odtłuszczone nie zawiera witaminy D, niezbędnej do prawidłowego wchłaniania wapnia. Dziennie należy pić 3 szklanki mleka.

Kawa i papierosy szkodzą kościom

Tak. Kobiety – palaczki zwykle wcześniej przechodzą menopauzę i dlatego są bardziej narażone na chorobę. Poza tym dym papierosowy zawiera kadm, który niszczy kości. Zawarta w kawie kofeina utrudnia wchłanianie wapnia. Niekorzystnie działają też wszystkie napoje, w których jest kofeina, a więc herbata, cola, napoje energetyzujące.

Ruch to lek dla kości

Tak. Wysiłek fizyczny pobudza wzrost masy kostnej, dlatego od dziecka powinniśmy jak najwięcej się ruszać. Codzienna gimnastyka opóźnia proces „gubienia” masy.

Next article
Home » Kości i stawy » Zdrowe kości do starości – prawdy i mity o osteoporozie
Kości i stawy

Aktywność fizyczna i jej wpływ na zdrowie mężczyzn

Michał Woroniecki

Autor bloga FitRepublic.pl, wieloletni praktyk treningu siłowego oraz certyfikowany trener osobisty

Panie Michale, proszę opowiedzieć jak ważna jest aktywność sportowa dla współczesnych mężczyzn?

Współcześni mężczyźni starają się dbać o swoje ciało, gdyż na świecie nadal trwa „trend fitness”, który popycha zarówno mężczyzn, jak i kobiety do działania oraz dbania o swoje ciało, które staje się naszą wizytówką. Oprócz oczywistych zalet zdrowotnych pomaga nam również być lepiej odbieranym przez przedstawicieli obojga płci. Zadbana sylwetka i zdrowy wygląd niejednokrotnie mogą pomóc zarówno w stosunkach interpersonalnych, jak i nawet biznesowych.

Mimo to świadomość społeczna dotycząca istotności diety i aktywności fizycznej nadal jest zbyt niska – zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet. Można jednak zauważyć pozytywny trend w społeczeństwie, gdyż coraz więcej osób zaczyna zdawać sobie sprawę jak istotne dla zdrowia i samopoczucia są właściwe żywienie i ruch. Po cichu liczę, że ten artykuł skłoni chociaż jedną osobę do zmiany stylu życia i wdrożenia chociaż odrobiny aktywności fizycznej. Zachęcam, bo warto!

Czy sport może uprawiać każdy bez względu na wiek?

Jak najbardziej i jest to zdecydowanie wskazane! Nigdy nie jest za późno, aby zacząć ćwiczyć. Regularny ruch w połączeniu ze zdrową dietą może zdziałać cuda i uchronić nas przed wieloma schorzeniami. Niezależnie od wieku powinniśmy podejmować aktywności fizycznie, które najbardziej lubimy. Trzeba jednak pamiętać, żeby nie porywać się z motyką na słońce i trenować z głową, szczególnie jeżeli dopiero rozpoczynamy przygodę ze sportem. Dobry plan treningowy to podstawa, która pozwoli osiągnąć nam zamierzony rezultat i przy okazji uniknąć błędów początkujących.

Jakie aktywności proponuje pan osobom starszym?

W starszym wieku najważniejsza jest systematyczność, która pozwoli zbudować i utrzymać dobrą kondycję, a nie stricte sam rodzaj aktywności. Jednak osoby 60+ muszą mieć na uwadze fizyczne ograniczenia swojego ciała. Wiele osób w tym wieku zmaga się ze schorzeniami układu ruchu czy innymi chorobami, które ograniczają ich możliwości. Jednak jest kilka aktywności, które sprawdzą się w znacznej większości przypadków. Zdecydowanie polecam pływanie – nie obciąża stawów, doskonale wpływa na kondycję i pozwala utrzymać wysoką formę fizyczną. Poza tym warto zwrócić uwagę na popularny nordic walking (pamiętajcie o właściwej technice chodu!), jeżdżenie na rowerze czy nawet zwyczajne spacery, które pomogą połączyć przyjemne z pożytecznym. Praktycznie – jeżeli osoba starsza nie ma żadnych przeciwwskazań do uprawiania aktywności fizycznej – można podejmować wszelkie jej rodzaje. Zdecydowanie zalecam, aby mimo wszystko skonsultować się z lekarzem i dopytać, czy możecie podejmować określoną formę wysiłku fizycznego. To pozwoli uniknąć ewentualnych kontuzji i innych problemów.

Jakie wskazówki ma pan dla osób, które chcą zacząć uprawiać sport? Na co zwrócić uwagę, czego się wystrzegać, a co praktykować?

Osoby, które dopiero zabierają się za budowanie formy powinny pamiętać, żeby przede wszystkim nie przeszarżować z treningami czy zbyt rygorystyczną dietą. Na samym początku przygody z aktywnością fizyczną wiele osób uważa, że im więcej aktywności tym lepiej. Trzeba jednak wiedzieć, że nie jest to właściwa droga do celu. Silne zakwasy, rygorystyczna i monotematyczna dieta czy zwyczajne przemęczenie mogą spowodować szybkie wypalenie i tym samym zniechęcenie do dalszej aktywności. Idąc tym tropem, apeluję przede wszystkim o rozsądek i głębsze rozeznanie w temacie treningów. Dobrym pomysłem jest konsultacja z dietetykiem i trenerem, którzy pomogą stworzyć indywidualny plan żywieniowy i treningowy. Dzięki temu w prosty sposób możecie uniknąć podstawowych błędów początkujących i znacznie przyspieszyć realizację założonych celów. To mocna podstawa na start. Zachęcam również do regularnej edukacji w dziedzinie treningów i żywienia, która pozwoli stale ulepszać drogi do realizacji założonych celów.

Next article