Oczyszczanie wątroby

Wątroba to niezwykłe laboratorium, gdzie toczy się ponad 500 ważnych dla naszego zdrowia  i urody procesów. Tu zachodzi przemiana składników dostarczonych z pożywieniem. Przetwarzane są białka, tłuszcze, węglowodany, składniki mineralne i witaminy, które dostarczają organizmowi aminokwasów, związków energetycznych, hormonów i innych ważnych substancji. Z węglowodanów wątroba wytwarza glikogen – wielocukier, który zapewnia utrzymywanie prawidłowego stężenia glukozy we krwi.

Białka są rozkładane do pojedynczych aminokwasów, z których powstają komórki. Tłuszcze, które dotrą do wątroby są przerabiane na cholesterol i lipoproteiny. Z cholesterolu powstaje żółć, bez której nie byłoby możliwe trawienie tłuszczów oraz wchłanianie rozpuszczalnych w nim witamin.  Wątroba jest też magazynem ustroju, gdzie przechowuje się paliwo zapasowe (glikogen) dla komórek oraz tłuszcz. To tu składowane są witaminy A, D, B12 i znaczne ilości żelaza. Wszystkie substancje w odpowiednim czasie uwalniane są do krwiobiegu tak, aby dotarły do poszczególnych komórek. Wątroba bierze również udział w usuwaniu trucizn, zarówno tych dostarczanych z zewnątrz, np. z żywnością, jak i wytwarzanych przez sam organizm, np. wydzielane  w nadmiarze hormony czy wreszcie cząstki leków.

To nie boli

Wątroba cierpliwie znosi złe traktowanie, mimo że codziennie zatruwamy ją byle jakim jedzeniem, dymem z papierosów i alkoholem. Nie boli, bo nie jest unerwiona.  Gdy ma dość, powiększa się. Wtedy rozciąga się otaczająca ją torebka (błona otrzewnowa) i narząd uciska sąsiadujące z nim jelita i żołądek. Stąd przykre kłucie w boku i rozpieranie pod żebrami. Często pojawiają się dolegliwości, których nie łączymy z jej złym stanem, np. nadwaga, otyłość, chroniczne zmęczenie, podwyższone ciśnienie krwi, nieprawidłowa praca jelit, wahania nastroju, apetyt na słodycze.

Na pomoc wątrobie

Naturalną kuracją oczyszczającą wątrobę jest dieta. Jedzenie 5-6 małych posiłków dziennie, zamiast 3 dużych, znacznie ułatwi jej życie. Aby pomóc wątrobie przez osiem tygodni należy unikać jedzenia nabiału i jego przetworów, czerwonego mięsa, białego pieczywa, słodyczy (w tym także dżemów), prażonych orzechów i alkoholu. Na talerzu nie powinno brakować warzyw, nasion (np. fasoli), ciemnego i gruboziarnistego pieczywa, miodu, ryb, oliwy z oliwek, ziół (mniszek lekarski), kiełków nasion strączkowych, świeżych soków oraz suszonych owoców. Wątrobie pomoże picie świeżego soku z grejpfruta zmieszanego  z oliwą z oliwek. Odpowiednie mieszanki można kupić w aptece.  Wątrobie służą tabletki z ziół  o działaniu hepatoprotekcyjnym, czyli chroniącym komórki wątroby. Preparaty, które je zawierają mogą być stosowane długo, ponieważ nie doprowadzają do uszkodzenia miąższu wątroby.

Największy gruczoł

Wątroba jest największym gruczołem, gdzie bezustannie odbywa się produkcja żółci. Wyprodukowana przez wątrobę żółć spływa do pęcherzyka żółciowego, skąd jest pobierana, gdy zachodzi potrzeba trawienia tłustego jedzenia. Ważnym składnikiem żółci jest bilirubina, zaliczana do tzw. barwników wątrobowych, które zabarwiają stolec na brązowo. Kiedy wątroba traci sprawność i nie oczyszcza dokładnie krwi, gromadzi się w niej więcej niż zwykle bilirubiny. Nadmiar bilirubiny we krwi wywołuje zażółcenie białek oczu, błon śluzowych i skóry. Krążąc wraz z krwią po organizmie bilirubina z trudem przedostaje się do przewodu pokarmowego. Wtedy stolec staje się bardzo jasny, a mocz ciemny. Część bilirubiny odkłada się w tkankach i uszkadza je. Wtedy pacjenci cierpią z powodu bardzo silnego swędzenia skóry, którego niczym nie można złagodzić. Nadmiar bilirubiny z organizmu starają się usunąć nerki, ale udaje się to tylko częściowo.

Każdy pokarm może negatywnie wpływać na organizm i objawiać się wieloma, nieswoistymi dolegliwościami. O tym, jak odróżnić alergię pokarmową od nietolerancji, a także o najczęstszych alergenach i diecie bezglutenowej opowiada prof. dr hab. med. Zbigniew Bartuzi.

Prof. dr hab. med. Zbigniew Bartuzi

Prezydent Polskiego Towarzystwa Alergologicznego w latach 2015-2018,
Kierownik Kliniki Alergologii, Immunologii Klinicznej i Chorób Wewnętrznych Szpitala Uniwersyteckiego im. dr Jana Biziela w Bydgoszczy Collegium Medicum w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Alergie i nietolerancje pokarmowe często są ze sobą mylone – czym się od siebie różnią?

Alergia pokarmowa to reakcja immunologiczna organizmu wyzwalana przez pokarm, natomiast nietolerancja pokarmowa to reakcja organizmu wywołana przez pewnego rodzaju defekt organizmu polegający na braku niektórych enzymów, reakcjach farmakologicznych, metabolicznych itd. Łączy je jednak to, że chociaż to zupełnie inne przypadłości, mogą manifestować się podobnymi objawami. I tak ze strony układu pokarmowego pojawiają się wymioty, biegunki, utrata łaknienia, zaburzenia w odżywianiu, ze strony układu oddechowego – duszności, świsty, ucisk w krtani oraz rozwój astmy zależnej od uczulającego pokarmu, układu nerwowego – zawroty głowy, zaburzenia koncentracji, snu, niepokój, bóle migrenowe głowy oraz skóry – pokrzywka, atopowe zapalenia skóry, obrzęk. Ponadto tylko w przypadku alergii może dojść do wstrząsu anafilaktycznego, czasami prowadzącego nawet do śmierci. Warto też wiedzieć, że w nietolerancji pokarmowej, chociaż objawy są podobne do alergicznych, to najczęściej nie są tak nasilone. Dodam też, że nietolerancja pokarmowa to zjawisko częstsze niż alergia pokarmowa oraz że każda z nich wymaga innego sposobu leczenia.

Jakie produkty i ich składniki najczęściej wywołują alergie, a jakie nietolerancje?

Wyróżnia się tzw. Złotą ósemkę, do której zalicza się alergeny takie jak: mleko krowie, białko jaja kurzego, skorupiaki, ryby, orzechy ogólnie, zwłaszcza orzechy ziemne, soja i pszenica. U dzieci najczęściej uczulają dwa pierwsze, a u dorosłych wszystkie pozostałe oraz alergeny pokarmowe pochodzenia roślinnego (występują zwłaszcza u pacjentów uczulonych również na pyłki roślin). Jeśli chodzi o nietolerancje pokarmowe, to jest to nadwrażliwość głównie na histaminę, barwniki, glutaminian sodu, konserwanty i aż u 37 proc. pacjentów w Polsce niedobór laktazy sprzyja nietolerancji mleka.

Jak powinna wyglądać odpowiednia dieta osób chorych na celiakię?

Celiakia to choroba genetyczna dotykająca 1-2 proc. populacji związana z nietolerancją glutenu, czyli białka, które jest obecne w nasionach pszenicy, żyta, jęczmienia i owsa. Spożywanie glutenu przez osoby chore na celiakię, prowokuje zaburzenia immunologiczne, dotyczące głównie jelita (prowadzi m.in. do zaniku kosmków jelitowych) i wywołują szereg objawów ze strony układu pokarmowego, dlatego też muszą one stosować dietę bezglutenową. Nie jest to dieta prosta, gdyż gluten jest dodatkiem do wielu produktów, w tym m.in. sosów, mięsa, przekąsek, lodów, leków, niektórych płynów itp.

Czy osoby z nietolerancją glutenu mogą spożywać pieczywo?

Mogą spożywać pieczywo, pod warunkiem, że jest ono bezglutenowe, czyli wytworzone z mąki kukurydzianej, gryczanej, ryżowej, z ciecierzycy lub innej. Dostęp do pieczywa bezglutenowego jest powszechny, dlatego ze spokojem mogą je spożywać osoby mające celiakię i uwielbiające bułki, chleb oraz inne wypieki.

Jak ważne jest w przypadku celiakii restrykcyjne przestrzeganie diety?

Jest to niezwykle ważne. Spożywanie glutenu przez osoby chore na celiakię, nawet w śladowych ilościach prowokuje zaburzenia immunologiczne, dlatego też muszą one bezwzględnie stosować dietę bezglutenową. U tych osób spożycie nawet przypadkowo produktów, które zawierają śladowe ilości glutenu, prowokują nie tylko objawy brzuszne.

Czyli nawet jak się mocno chce, to nie można zjeść drożdżówki lub pączka?

Osoby chore, które cierpią i znają konsekwencje spożywania produktów z glutenem, mogą sobie ich odmówić. Większy problem stanowią produkty, które zawierają śladowe ilości glutenu, co może skutkować nieświadomym spożyciem. Dlatego też tak ważne jest, by pacjenci bezwzględnie czytali składy produktów i byli pod stałą opieką gastroenterologa.