Skip to main content
Home » Neurologia » VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Choroby rzadkie w XXI wieku”
Neurologia

VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Choroby rzadkie w XXI wieku”

Serdecznie zapraszamy do udziału. 28 lutego 2025 r. to Dzień Chorób Rzadkich, a także termin VIII Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Choroby rzadkie w XXI wieku”. Zakończenie rejestracji już 13.02.2025!

VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Choroby rzadkie w XXI wieku” to cieszące się uznaniem wydarzenie naukowe którego celem jest wymiana wiedzy oraz przedstawienie najnowszych osiągnięć naukowych w dziedzinie m.in. diagnostyki, terapii oraz opieki nad chorymi dotkniętymi chorobami rzadkimi.

Do udziału w Konferencji specjalistów nauk medycznych, lekarzy, fizjoterapeutów, farmaceutów, genetyków, biologów molekularnych, diagnostów laboratoryjnych, inżynierów biomedycznych, enzymologów, ale także technologów, prawników, psychologów, pedagogów oraz specjalistów z dziedziny zdrowia publicznego.

Podczas Konferencji uczestnicy będą mieli możliwość przedstawienia swoich prac w formie:

  • wystąpienia ustnego,
  • posteru naukowego,
  • rozdziału w monografii naukowej.

Wysoka wartość naukowa wydarzenia związana jest także z wystąpieniami Gości Honorowych, do których zaszczytnego grona w tym roku należą:

  • dr hab n med. Teresa Jackowska,
  • dr hab. n. med. i n. o zdr. Mariola Herbet, prof. UM,
  • dr hab. med. Piotr Skrzypczyk.

Udział w Konferencji umożliwi państwu wymianę poglądów i doświadczeń naukowych w gronie osób reprezentujących różne dziedziny i dyscypliny nauki, czego efektem może być ustanowienie nowych lub też weryfikacja obranych wcześniej kierunków badań, a także kompleksowe podejście do problemu pozwalające na wypracowanie procedur działania, które przyczynią się do poprawy komfortu życia osób dotkniętych omawianymi schorzeniami.

Szczegółowe informacje o wydarzeniu dostępne są na stronie: konferencja-chorobyrzadkie.pl.

Next article
Home » Neurologia » VIII Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Choroby rzadkie w XXI wieku”
neurologia

Innowacja społeczna – Przedsiębiorczość 60+

Marian Ferenc

Prezes Zarządu i fundator Fundacji Aktywny Senior

W ostatnich latach obserwuje się wzrost zainteresowania problematyką starości i starzenia się, co niewątpliwie jest związane z szybko postępującymi zmianami demograficznymi w Polsce.

Obecnie znaczna część populacji osób starszych żyje w krajach określanych jako region Globalnego Południa. Mimo iż Polska geograficznie do tej strefy nie należy, starzenie się jej populacji jest, podobnie jak w tych krajach, zjawiskiem zachodzącym w bardzo szybkim tempie, takim, że przemiany demograficzne wyprzedzają wzrost gospodarczy. O ile kraje rozwinięte gospodarczo w wyniku rozpoznania przemian demograficznych i przewidywania ich skutków miały czas na przynajmniej częściowe przygotowanie się na konsekwencje procesu starzenia się (np. poprzez rozwinięcie systemu ubezpieczeń społecznych, przyjęcie rozwiązań wydłużających możliwości zatrudnienia), o tyle kraje mniej zaawansowane społeczno-ekonomicznie, w tym Polska, stoją w obliczu sytuacji, w której przemiany demograficzne następują tak szybko, że utrudniają reagowanie na pojawiające się wyzwania.

W dyskursie publicznym w Polsce coraz dobitniej wyrażane jest przekonanie, że starość stanowi równie istotny etap życia jednostki. Biorąc powyższe pod uwagę, należy uznać, że dotychczasowy model aktywności ludzi starszych nie przystaje do aktualnych wyzwań cywilizacyjnych. Projektowane działania biorą pod uwagę dobro osób 60+ i są przez te osoby współkreowane w optyce horyzontalnej. Cele oraz zaplanowane działania projektu Przedsiębiorczość 60+ uwzględniają zarówno społecznie i politycznie preferowane kierunki rozwoju (innowacyjność, inkluzyjność, przedsiębiorczość społeczną, sieciowość współpracy, wzmacnianie solidarności międzypokoleniowej, przeciwdziałanie społecznemu wykluczeniu i ageizmowi, rozwijanie i promowanie srebrnej gospodarki, promocję wolontariatu oraz postaw umacniających kapitał społeczny), jak i aktualny stan wiedzy gerontologicznej (wzmocnienie poczucia bezpieczeństwa, zagwarantowanie wsparcia w procesie adaptacji do szybko zmieniającej się rzeczywistości oraz uwzględnianie indywidualizacji procesów starzenia się).

Next article