Skip to main content
Home » Immunologia » Profilaktyka przedekspozycyjna PrEP – co należy o niej wiedzieć, by zapobiec zakażeniu HIV?
immunologia

Profilaktyka przedekspozycyjna PrEP – co należy o niej wiedzieć, by zapobiec zakażeniu HIV?

Aktualnie wzrasta liczba zakażeń HIV w Polsce, głównie w wyniku zakażeń nabywanych drogą kontaktów seksualnych. Profilaktyka przedekspozycyjna HIV to pierwsza terapia, która realnie pozwala na zmniejszenie ilości nowych zakażeń wirusem.

Lek. Paweł Jakubowski

Specjalista chorób zakaźnych punktprep.pl oraz Szpitale Pomorskie

Jakie są aktualnie największe wyzwania społeczne w profilaktyce zakażeń HIV? Czy obserwujemy obecnie wzrost liczby zakażeń HIV?

W 2023 roku to nie dostępność leczenia ani skuteczność leków jest wyzwaniem. Zarówno w Polsce, jak i innych krajach Europy Centralnej wyzwaniem jest uświadamianie o potrzebie wykonania badania diagnostycznego na HIV. Obecnie jedyną drogą przenoszenia zakażenia HIV są kontakty seksualne. W naszym kraju cały czas mało kto zdaje sobie sprawę z faktu, iż seks z więcej niż jednym partnerem lub partnerką to ryzyko zakażenia. Ponad połowa zakażeń przenoszonych drogą płciową może nie dawać odczuwalnych objawów.

Czym jest profilaktyka przedekspozycyjna (PrEP) i poekspozycyjna (PEP)? Kto powinien ją stosować?

PEP to profilaktyka awaryjna, której przyjmowanie można rozpocząć do 48 godzin po kontakcie z wirusem. Obie metody stosujemy u osób zdrowych w celu zabezpieczenia ich przed zakażeniem HIV. PrEP to jedna tabletka stosowana codziennie chroniąca przed nabyciem HIV. To pierwsza metoda, która realnie pozwoliła na zmniejszenie ilości nowych zakażeń na świecie. Należy podkreślić jednak, iż metoda ta nie chroni przed innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową jak np. kiła, rzeżączka, chlamydioza.

Czy leczenie PrEP jest zalecane na stałe, czy powinno być stosowane tylko w określonych okresach ryzyka?

W Polsce PrEP zarejestrowany jest do stosowania codziennego. Zalecenia europejskie pozwalają jednak na dostosowanie dawkowania do potrzeb indywidualnych.

Czy w Polsce ta procedura jest refundowana?

Niestety, polski program refundacyjny nie uwzględnia tego rodzaju profilaktyki.

Ile w Polsce jest ośrodków zajmujących się profilaktyką zakażeń HIV?

Na ogół w każdym województwie są jeden lub dwa punkty zajmujące się PrEPem. W Polsce zarówno leczeniem osób zakażonych HIV, jak i profilaktyką PrEP/PEP kierowaną do osób zdrowych zajmują się na ogół lekarze specjaliści chorób zakaźnych. Pamiętajmy, że PrEP to lek a nie suplement diety. Stosowanie tej metody wymaga więc odpowiednich badań, doświadczenia i znajomości leku.

Sprawdź swoją świadomość na temat profilaktyki PrEP/PEP!

Next article
Home » Immunologia » Profilaktyka przedekspozycyjna PrEP – co należy o niej wiedzieć, by zapobiec zakażeniu HIV?
immunologia

Odporność buduj przez całe życie

Mgr-Magda-Siuba

Mgr inż. Magdalena Siuba-Strzelińska

Narodowe Centrum Edukacji Żywieniowej NIZP-PZH

O odporności słów kilka…

Odporność to wszystkie mechanizmy służące do obrony organizmu przed patogenami, czyli czynnikami chorobotwórczymi. Nasz organizm ma kilka barier obronnych, dzięki którym próbuje nie dopuścić do rozwoju choroby. Są to bariery morfologiczne (skóra, błony śluzowe), fizjologiczne (kwas solny, enzymy trawienne, łzy i inne wydzieliny, kaszel, kichanie) i immunologiczne (komórki żerne, limfocyty, cytokiny).

Naturalne budowanie odporności

Warto również wiedzieć, że mamy odporność wrodzoną, która jest pierwszą linią obrony przed patogenami, i odporność nabytą, którą budujemy przez całe nasze życie poprzez kontakt z patogenami. Odpowiedni sposób żywienia, czyli taki, który zapobiega powstawaniu niedoborów składników odżywczych w organizmie, ma wpływ na działanie układu odpornościowego, gdyż niektóre składniki naszej diety regulują aktywność i różnicowanie się komórek odpornościowych, a tym samym ich niedobór osłabia reakcje naszego układu immunologicznego.

Dlatego tak ważna jest codzienna dieta regularnie dostarczająca nam tych składników, gdyż nie da się w kilka dni zbudować tego, czego nie budowaliśmy latami. Do tych składników należą m.in.: witamina C, D, E i A, składniki mineralne: cynk, selen, żelazo, oraz wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, probiotyki i prebiotyki. Źródłem witaminy C są warzywa i owoce, m.in.: natka pietruszki, kiwi, papryka, truskawki, czarna porzeczka, warzywa kapustne; witamina A (oraz beta-karoten, czyli prowitamina A) występuje głównie: w jajach, serze, maśle, margarynach, natce pietruszki, marchwi, szpinaku, jarmużu, brokułach, morelach, papryce. Źródłem witaminy E są: oleje i orzechy, a witaminy D – ryby, margaryny i jaja.

Cynk znajdziemy w mięsie, serach żółtych, jajach, pieczywie z pełnego ziarna, kaszy gryczanej; selen – w czosnku, nasionach roślin strączkowych, rybach, a żelazo w mięsie, natce pietruszki, nasionach roślin strączkowych i jajach.

Dieta na odporność?

To zwykła dieta realizowana zgodnie z zasadami zdrowego żywienia. Podstawę takiej diety powinny stanowić warzywa i owoce w ilości min. 400 g dziennie, wybierajmy szczególnie te bogate w witaminę C czy beta-karoten. Do tego produkty zbożowe z pełnego ziarna, produkty mleczne – szczególnie te fermentowane, źródło białka – najlepiej nasiona roślin strączkowych, ale też jaja, ryby czy mięso i źródło nienasyconych kwasów tłuszczowych – oleje, orzechy, nasiona. W przypadku niskiego spożycia ryb i małej ekspozycji na słońce należy rozważyć suplementację diety witaminą D, najlepiej jednak wcześniej wykonać oznaczenie jej stężenia we krwi.

Odporność zaczyna się w jelitach?

W modulowaniu naszej odporności bierze udział również mikroflora przewodu pokarmowego. W naszym organizmie mamy ok. 2 kg bakterii, jeśli w większości jest to mikroflora korzystna, będzie wzmacniać naszą odporność, natomiast na mikroflorę wpływa w dużym stopniu jakość naszej diety – dieta bogata w tłuszcz, cukier i sól niszczy korzystne dla organizmu bakterie. Dobrze jest wesprzeć jej działanie żywnością zawierającą probiotyki i prebiotykami (frakcja błonnika pokarmowego). Źródłem probiotyków są mleczne produkty fermentowane (kefir, jogurt, maślanka) oraz kiszonki, natomiast źródłem prebiotyków są warzywa (m.in. czosnek, cykoria, szparagi, por, cebula) i owoce oraz produkty zbożowe.

Next article