Skip to main content
Home » Immunologia » Odporności trzeba pomóc! Jak możemy ją wesprzeć?
Immunologia

Odporności trzeba pomóc! Jak możemy ją wesprzeć?

witamin
witamin

Zdecydowany wpływ na układu immunologiczny mają wielonienasycone kwasy z rodziny ω-3. Podkreśla się również konieczność przyjmowania witamin A, E, D, a także składników mineralnych, tj. selenu, cynku, żelaza, magnezu, wapnia, miedzi, które są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania układu immunologicznego.

Hanna-Krauss

Prof. zw. dr hab. Hanna Krauss, Dyrektor Instytutu ds. Badań Prewencyjnych

Wyższa Szkoła Zawodowa im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu

Dlaczego tak ważne jest połączenie suplementów wspierających odporność oraz zdrowej diety w kontekście dobrego funkcjonowania naszego układu immunologicznego?

Dla dobrego funkcjonowania naszego układu immunologicznego ważna jest przede wszystkim prawidłowa dieta oparta o warzywa, owoce, pieczywo pełnoziarniste, chude mięso, przetwory mleczne. Właściwa dieta, bez produktów wysoko przetworzonych, nie wymaga suplementów, z wyjątkiem koniecznej suplementacji witaminą D – w zależności od wieku i stanu zdrowia, oraz szczególnych sytuacji zdrowotnych. Działanie składników pokarmowych na mechanizmy odporności komórkowej i humoralnej sygnalizuje możliwość wykorzystania immunomodulacji żywieniowej głównie w zwiększonej odpowiedzi zapalnej, w profilaktyce i leczeniu chorób infekcyjnych, przewlekłych, a także w czasie i po działaniu stresu emocjonalnego i w wieku podeszłym.

W kontekście odporności bardzo ważne jest wspomaganie organizmu. Dlaczego tak ważne dla optymalnego działania naszego układu odpornościowego są witamina C i E oraz selen i cynk?

Witamina C jest silnym przeciwutleniaczem i w ten sposób chroni komórki organizmu przed związkami o właściwościach oksydacyjnych, uwalnianymi przez neutrofile wchodzące w proces zapalny. Do naturalnych bogatych źródeł witaminy C należą czarna porzeczka, papryka, truskawki, owoce cytrusowe oraz kapusta.

Witamina E należy do grupy witamin rozpuszczalnych w tłuszczach, a jej główną funkcją jest utrzymanie przepuszczalności błon komórkowych oraz uczestniczenie w procesie wzrostu komórek. Źródłem związków witaminy E w diecie są przede wszystkim oleje: rzepakowy, słonecznikowy, sojowy oraz zarodki nasion zbóż, kiełki, zielone warzywa liściaste, takie jak: szpinak i kapusta. Słabszym źródłem α-tokoferolu są ryby, drób oraz mleko.

Cynk odgrywa istotną rolę już na najwcześniejszych etapach odpowiedzi immunologicznej. Zmiany poziomu cynku w organizmie zakłócają funkcje odporności wrodzonej. Podstawowymi spożywczymi źródłami cynku są: ciemne pieczywo, sery podpuszczkowe, mięso, wątroba, kasza gryczana, a także zawierające w mniejszej ilości cynk: jaja, ryż, jasne pieczywo, owoce i ryby. 

Selen jest pierwiastkiem, który w istotny sposób wspomaga odporność. Wpływ selenu na układ immunologiczny zależy od przyjmowanej dawki oraz postaci chemicznej. Bogatym źródłem selenu są produkty o dużej zwartości białka. Pierwiastek ten występuje w podrobach, przede wszystkim nerkach, także owocach morza oraz rybach.

Dobrym źródłem selenu jest mleko i jego przetwory, a także produkty zbożowe. Znacznie mniejszy rezerwuar selenu stanowią rośliny, z wyjątkiem czosnku, roślin strączkowych.

Magnez, wapń oraz miedź – dlaczego te pierwiastki są tak ważne dla naszego organizmu w kontekście odporności?

Magnez zwiększa sprawność sił obronnych organizmu poprzez przyspieszenie dojrzewania limfocytów. Tym samym związki magnezu wspomagają leczenie infekcji, skracając czas choroby i przyspieszając zdrowienie. Niedobór magnezu wpływa na upośledzenie wielu elementów odporności i może sprzyjać występowaniu alergii typu I wg klasyfikacji Gella i Coombsa.

Podobnie, jak w przypadku niedoboru cynku, niedobór magnezu przyczynia się także do przyspieszonej inwolucji grasicy ze wszystkimi tego konsekwencjami. Dieta bogata w magnez powinna zawierać produkty pełnoziarniste, warzywa strączkowe, ciemnozielone warzywa liściaste, ryby. Dobrym źródłem magnezu mogą być również wody mineralne.

Jeśli idzie o wapń, to właściwie trudno znaleźć w organizmie człowieka proces, który w większym czy mniejszym stopniu zależny jest od prawidłowej ilości jonów wapnia. Miedź z kolei jest konieczna dla utrzymania prawidłowej liczby białych krwinek, które uczestniczą w reakcjach obronnych. Miedź jest obecna w wielu świeżych i przetworzonych produktach żywnościowych. Dobrymi źródłami miedzi są ziarna, orzechy (szczególnie orzechy nerkowca lub brazylijskie), mięsa (wątroba, nerki), owoce morza, rośliny strączkowe (groch i fasola) oraz nasiona. Produktem bogatym w miedź jest także gorzka czekolada.

Next article
Home » Immunologia » Odporności trzeba pomóc! Jak możemy ją wesprzeć?
Immunologia

Niedobór witaminy D a pandemia COVID-19

O witaminie D pamiętamy głównie jako czynniku przeciw krzywicy, leczonej tranem i spacerami na słońcu. W Europie XXI wieku dzieci nie chorują już na krzywicę, natomiast istotnym problemem jest osteoporoza u seniorów.

Prof. dr hab. Iwona Wawer

Emerytowany profesor Wydziału Farmaceutycznego Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego

W profilaktyce osteoporozy potrzebne są sole wapnia i witamina D. Jest ona dostarczana z zewnątrz, z pożywieniem, spełnia więc definicję witaminy, ale jest też pro-hormonem, bowiem jest produkowana w skórze pod wpływem promieni słonecznych (UVB) i przekształcana w aktywną postać. Jest często nazywana „słoneczną witaminą”, a jej działanie związane z regulacją gospodarki wapniowo-fosforanowej zostało dość dobrze poznane.

Mniej wiemy o jej aktywności w innych tkankach i narządach, nie związanych z gospodarką mineralną. Biologicznie czynna forma witaminy D, czyli 1,25-dihydroksywitamina (D3), jest związkiem działającym na praktycznie wszystkie narządy ludzkiego organizmu, wpływa na ponad 200 genów. Witamina D i jej metabolity działają za pośrednictwem specyficznych receptorów. Występują one w jelicie, nerkach i przytarczycach, ale również w miocytach, kardiomiocytach, komórkach beta trzustki, komórkach nabłonka naczyniowego, neuronach oraz w komórkach układu immunologicznego. Niedobór witaminy D może upośledzać funkcjonowanie makrofagów oraz prowadzić do nieprawidłowości w działaniu układu odporności. Osoby z dużym jej niedoborem są wyjątkowo podatne na zakażenia bakteryjne i wirusowe.

Badania statusu witaminy D3 prowadzili przez 9 lat niemieccy naukowcy, jej poziom zbadano u 10 000 osób w wieku 50 do 74 lat. Okazało się, że niedobór witaminy D znacznie zwiększył ryzyko śmierci z powodu chorób układu krążenia, układu oddechowego i chorób nowotworowych.

W Polsce oraz innych krajach północnej Europy, niedobory tej witaminy występują u ponad połowy populacji i nasilają się z wiekiem, stwierdzono je u 70 proc. seniorów. Starsze osoby nie tylko rzadziej chodzą na spacery, ale też mają mniejszą zdolność syntezy witaminy D w skórze. W szerokości geograficznej Polski synteza w skórze jest efektywna przez 9 godzin w ciągu dnia w czerwcu i lipcu, ale tylko przez 3 godziny w marcu i wrześniu. W zimie ten czas jest jeszcze krótszy, wtedy na spacer trzeba wychodzić w samo południe.

Jak zadbać o odpowiedni poziom witaminy D?

Najlepszym dietetycznym źródłem witaminy D są tran i tłuste ryby, ale zjadamy ich za mało. W Norwegii i Szwecji znanym produktem od stuleci był olej z wątroby rekina, który zapewniał odporność rybakom pływającym po zimnych morzach. Obecnie olej uzyskuje się z wątroby dorszy i halibutów. W Polsce w witaminę D wzbogacane są margaryny oraz odżywki dla dzieci. W dziennej diecie osób dorosłych jest 2-4 µg witaminy D, a normy żywienia zalecają 10 µg. Niedobory można uzupełnić korzystając z suplementów diety.

Suplementacja witaminy D może zredukować ryzyko infekcji dróg oddechowych wywoływanych przez wirusy¸ takie jak wirus grypy typu A, u dzieci i dorosłych, którzy mają niski poziom tej witaminy w ustroju (< 20 ng/mL), a zwłaszcza gdy mają jej duży niedobór (<10 ng/mL).

Nie ma badań pokazujących, że podawanie witaminy D zmniejsza ryzyko infekcji koronawirusem. Jednak warto zadbać o odporność organizmu, zaczynając od sprawdzenia poziomu witaminy D we krwi, który powinien być w zakresie 20 do 30 ng/mL.

Z powodu epidemii koronawirusa miliony ludzi zostały zamknięte w domu. Wobec braku światła słonecznego, w ich skórze nie powstała witamina D. Skutkiem jej niedoboru może być zmęczenie, zły stan psychiczny, bóle mięśni, ale również brak odporności. Odpowiedni poziom witaminy D zapewniłaby ekspozycja na słońce, co najmniej 3 razy w tygodniu po 30 min, ale nie zawsze jest to realne.

Skorzystanie z suplementów diety to racjonalny, bezpieczny i efektywny sposób zapewnienia jej dostatecznej ilości w organizmie. W suplementach polecano 400 do 800 IU (15 do 20 mcg) dziennie, ale obecnie rekomenduje się dwukrotnie większe dawki: 1000-2000 IU dziennie.

Przyjmowanie dużych dawek leczniczych należy skonsultować z lekarzem.

Next article